Son hükümetin yapmaya çalıştığı eylemdir. Başa geldiklerinden beri Atatürk'le ilgili ne varsa ortadan kaldırmaya çalışan, ilk başta devlet dairelerindeki Atatürk resimlerini kaldırtan, sonra milli bayramlarda yapılan kokteylleri iptal eden, en sonunda da bayram kutlamalarını kaldırmaya çalışan bir zihniyetle karşı karşıya toplum.
19 mayısta bunlardan biriydi ama bir gencin açtığı dava ile bu durum ortadan kalktı. Aslında o dava onlardan çok bizimde yüzümüze şamar gibi yapışan bir dava. Bu kadar adamız bu kadar böğürüyoruz ama dava açan sayısı 1. Hadi biz kanunları bilmiyoruz, ben o davanın nasıl açılacağını bile bilmem yalan yok. Ama bu ülkede okadar atıp tutan avukatlar bile bu davayı açmamış gidip.
insanı sorgulatıyor ister istemez. Çünkü biliyorum ki klavye başından hele hölö diye yazıp durmak en az etki eden şeylerden biri. Hoş kapitalist sistem yüzünden çoğumuz bu hale geldik. Şuan en önemli 19 mayıs olduğunu düşündüğüm bu 19 mayısta sikimsonik bir satış ofisinde müşteri beklemeye zorlanıyorum. izinler kalktı mesai vericez denip kestirip atılıyor ve burada sadece tatil günü ve daha çok müşteri gelebilir diye boş boş koltukta oturuyorum. Gönül isterdi ki Anıtkabir'de en kötüsü bir meydanda 19 mayıs'ı, Atatürk'ü unutmadığımızı gösterseydik.
Şuan meydanlarda avazı çıktığı kadar bağırıp bayrağına dolanan her bireyi yüreğimle kucaklıyorum. Biliyorum ki kalbimiz ve fikirlerimiz hep bir ve bu fikirler asla Atatürk'ün unutulmasına imkan vermeyecek. Bu ülkede azınlık sayılan Atatürk düşmanlarına ve şuan güç bu düşmanlarda diye yalakalık ve destekçilik yapıp kimin arabasına binerse onun türküsünü çığıran çoğunluğa inat, Atatürk'ün fikirlerini, görüşlerini, yaptıklarını, bize bıraktıklarını babadan oğula/kıza nesillerce aktaracağız. 500 yıl sonrada bizim torunlarımızın torunları olacak insanlar Atatürk'ü çoşkuyla anlatacak ama şuan kralcılık oynayanları eskiden kralcılık oynayanlar gibi laf arasında hatırlayacaklar.
