uygulanan devrimci şiddetin dozuna bakmak lazım. tabi bunu 2000lerin demokrasi tanımı ile yapmanın manasızlığı da ortada olduğu için aynı tarihlerdeki diğer ülkelerdeki devrimci parti gruplarının yapıp ettikleri ile karşılaştırmak lazım.
bu açıdan bakınca mesela italyada 20 yılda neredeyse hiç yok. dövülerek öldürülen 2 kişi dışında hiç siyasi idam yok. almanya da sonradan var. türkiye cumhuriyetinde ise 9000 adet asker kaçağı vs var. 350 adette istiklal mahkemesi var. e hadi öyle böyle 100 daha desek 10bini buluyor. bu rakam nereden bakarsan bak kurtuluş savaşında ölen toplam kişi sayısından fazla.
atatürk diktatör müdür sorusu tek başına anlam da ifade etmiyor. tek parti yönetimlerini karşılaştırmak lazım ve böyle bakınca dünyanın kronolojik olarak 3üncü tek parti rejimi olan chp yönetimi düpedüz diktatöryel bir rejim. öte yandan batıcıllığı, ne sağa ne sola yatmaması, dış ilişkilerde uzun süre tarafsızlığı savunması ve elbette liderin ilginç sıradan olmayan karizması sayesinde en azından demokrasiye geçişi daha kolay oluyor. aynı karizma zaten prestijin halen devam etmesinin tek sebebi aynı zamanda.
ama en nihayetinde atatürkü karıştırmadan chp rejimi dersek daha eklektik olsa da diğerlerine göre yine de bir dikdatörlük rejimi ve aslında ekonomik açıdan da başarısız bir rejim. aynı dönemde nazi ve sovyet rejimlerinin yapabildiklerine bakar isek.
