Geçenlerde arkadaşlarla parkta takılıyoruz. Kendi aramızda yere tükürüyor ve kelebek sallama yarışı yapıyoruz. Her zaman ki gibi üstün kabiliyetlerimi mahallemizin mirascıları olan ufak elemanları yetiştirmek amacıyla onlara püf noktalarını aşılıyorum. Kırmızı gömleğim, gömleğimin önündeki beyaz mendil, beyaz kumaş pantolonum ve yine beyaz olan abidas ayakkabılarımla bir bütün etrafa baka koyuluyorum. O sırada ne göreyim. Yaşlı bir teyze, elinde poşetler ve yanından hiç yardım etmeyecekmiş gibi geçen bir eleman. Tabi bende kişi analiz yeteneği olduğundan hemen gözlerimi yumuyorum ve analizimi yapıyorum ;
tip : lavuk sınıfında.
Küpe : mevcut.
saç : karı gibi uzatmış.
Yürek : höst ulan demek yeterli.
Hemen 2 sn ye içinde bu analizi yaptıktan sonra direk bizim ufaklıklardan ve ümit vaad eden gençlerden birini, merti şu çocuğa sataş gel, sana en ufak bir cevabında da abi koşun beni dövüyorlar diye bağırması için gönderdim. Aaa bi baktım mert dövmüş zaten. Sonra da teyzelere yardım et bundan sonra demiş. Kendi aramızda merte madalya takma merasiminde bulunduk.
