Zindanlar masum insanla dolu ama ekranlar Masumiyet Müzesinin raflarındaki nostaljik objelere endeksli!
Pamuk, 1950lerin, 1960, 1970 lerin masumiyet objelerini toplarken verdiği emek ve çektiği zahmeti anlata anlata bitiremiyor.
Sanırsınız ki, 1950 de ABDnin Kore Savaşı için Natoya kurban olarak yollanan masum Anadolu çocuklarının mektupları;
6-7 Eylül zulüm ve yağmasının hedefi olmuş masum insanlara ilişkin malzemeler; sanırsınız ki, 1970 lerin 12 Mart zindanlarında çekilmiş acılara ilişkin belgeler;
Şişlide, Beşiktaşta, Ortaköyde, Erenköyde katledilen gençlerin, Ulaşın, Vedatın, Cevahirin anıları.
Sanırsınız ki bunları toplamış!
Masumiyet Müzesine o yıllardan binbir emek ve zahmetle topladıkları: diş fırçası, macun tüpü, kap kacak, çanak çömlek, saat, düdük, tencere, tepsi, sigara paketi, çamaşır, vapur resmi.
ne kadarda anlamlı şeyler bunlar döyle.
Bu benim fantazimdir! desin saygı duyalım.
Ben sanatçıyım, politik bir misyonum yok, çocukluk ve gençliğimi geçirdiğim istanbul ve o yıllarda orda yaşanan hayatın masumiyet simgeleri benim için bu! desin arkasında duralım. Ama bu adam, politikacıdan politikacı!
en ala dinci, faşist, emperyalizmin savaş taşeronu, halk, aydın ve sanatçı düşmanı bir iktidarın Türkiyeye sağladığı zenginlik ve başarıları anlatıyor.
Cahillik değil, sinsilik; saflık değil, içten pazarlıkçılık; dürüstlük değil kalleşlik, yani düpedüz hainlik!
Batılı için muhalif aydın simgesi o! Sanırsınız ki muhalifliği ülkede yaşanan zulme muhaliflik! Halbuki tam tersi, zulüm örtüsü! Geçen yıllarda Batı basınında, AB yolunda daha çalışmamız gereken derslerimiz, yapmamız gereken ödevlerimiz var! diye ötüyordu. Şimdi, bu muhalif aydın a göre, Batı tarafından kalbi çok kırılmışda olsa, Mevcut iktidarla Türkiye çok daha zengin ve başarılı oldu! Ruh yapısının % 10u pamuk, % 90nı viskoz, yani yamuk ve fos olunca muhalif aydınlık da bu kadardır!
Ne olursa olsun, sanatçılığı düzeyliymiş, Ne olursa olsun, bir yazarımızın Nobel alması ülke için sevinilesi mutlu bir durum muş! Yemezler! Kim yerse yesin de, sanat ve ülke mutluluğunu hayat kabında tartan kimse bu mavalı yemez!
