tarifi anlatılmaz bir boşluktur. ne kahvaltılar kahvaltıdır artık , ne aksam yemekleri aksam yemeği.
Hersey sıradanlaşır birden , Koskoca dünyada seni koruyacak kolluyacak kimse kalmadı artık hissiyle yaşama devam edersin.
Hep çıkıp gelicekmiş gibi hisseder bir türlü konduramazsın bu gidişi.
Her zaman güçlü olan o adam o hastalığa nasıl yenilir aklın almaz , nasıl çeker gider diye düşünür durumu kabullenemezsin.
sen eski sen değilsindir artık, Annen eski annen değildir , fişi çekilmiş bir alet , pili çıkarılmış bir oyuncak kadar sessiz ve kırık devam eder hayata, Sende ise tarifsiz bir kaybetme korkusu. Banyodaki traş köpüğünü , parfümünü aylarca kaldıramazsın , kimse buna teşebbüs edemez , gelicektir , gitmemiştir hissiyle uyur uyanırsın.Ara ara parfümünü koklar , banyodan sonra parfümleri sürünüp kim öpücek şimdi beni diyen sesini ne kadar özlediğini farkeder böğüre böğüre ağlarsın.
