--spoiler--
bu ekseriyetle alkışı sönmüş yalnızlığımın tiyatrosu,
icabeti yokluğunda sessiz, ve tek beklediği bir cabet
cabiri son nefesini verdi kırık kalplerin,
kalpleri kıran her gerçek günahlara büküldü kimsesizliğin;
ve şimdi kimsesizliğimin en büyük günahına azat ettim,
ağlıyor esareti tükenmiş özgür bir yetim...
--spoiler--
bu liriğin üzerine söyleyecek söz var mı? ellerine sağlık dostum, gerçekten iyi bir öykücüsün ama şairliğinin yanında hepsi sönük kalır. yazmayı asla bırakma, takipçinim haberin olsun. *
