küçücük bir kadınsın annem ama yanına yattığımda, sanki beni dünyadaki her şeyden koruyacakmışsın gibi hissediyorum. öcülerden, kötü rüyalarımdan, gece duyduğum garip seslerden, ölümüne korktuğum karanlıktan, yalnızlıktan... şimdi sen de kendi annenin yanındasın, yarın akşam geleceksin gerçi ama şu an yanımda olmanı o kadar çok isterdim ki. yatağına yattım ama yoksun, korkuyorum. öyle çaresizim ki anne bu sefer gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum, saatlerdir ağlıyorum. sadece burnum değil tüm yüzüm kızardı, muşmulaya döndüm. aradın da açamadım sesim titrer, kendimi tutamam diye.
yarın anneler günü. * yanında değilim ya ne büyük bir eksiklik hissediyorum. bir sürü, bir sürü şey düşünüyor kızın her zamanki gibi. senin adı gibi olmayan somurtuk, bas bas bağıran kızın ne kadar sessizleşti değil mi? küçükken ay ne kadar çok konuşuyorsun derdin, büyüdükçe sesim küçüldü sanki. aman neler neler yazdı mincin iki dakikada. okusan üzülürsün, sen bu yazdıklarımı hiç görme kıyamam sana...
ben de bir gün senin gibi bir anne olabilecek miyim acaba? * senin gibi güçlü, güleryüzlü, dimdik ve sevgi dolu.
senin için neyi ne kadar doğru yapabiliyorum bilmiyorum ama iyi bir evlat olmak için, yüzünü güldürmek için çabalıyorum. *
iyi ki benim annemsin. iyi ki yanımdasın. sana hiçbir şey olmasın.
seni çok seviyorum annem...
