şu sıralar anlam veremediğim bir duygusuzluk söz konusu sözlük. ne sevinebiliyorum bişeye eskisi gibi ne de üzülebliyorum. son bir kaç ay da yaşananlar yüzünden olmalı. gerek aşk hayatı, gerekse iş hayatı.. bunun bir kaç iyi sebebi olabilir aslında. duygularımdan muaf biriyim artık, sanırım. diğer insanlar artık gözümde bir önem arz etmiyor. sorunları beni ilgilendirmiyor. benim hakkımda ne düşündükleri beni ilgilendirmiyor. bu iyi mi? yoksa, insanlıktan mı çıkıyorum yavaş yavaş? sorgulamak istemiyorum...
