durarak saygı gösterilir mi ? durmak saygının temel bir unsuru mudur ? yoksa durmak bir amaç değil araç mıdır ? * şeklinde yaklaştığım fakat tüm çabalarıma rağmen bir şeye ulaşamadığım eylemdir.
bir kaç özel durum dışında, özel durum çünkü gerçekten ne için durduğumu biliyordum en azından militarist bir şekilde ip gibi durduğumdan değil gerçekten beyin damarlarımın en ücra köşelerinde saygı duyduğumu hissettiğim için, çevremce de saygı gösterebilmeyi başarabilmişimdir fakat bunun dışında ki bir çok saygı duruşları * benim için hep eziyet olmuştur.
fırlamalık üzerine ihtisas yaptığımız bu günlerde bu göstermelik saygı duruşları bizler için olağanüstü bir fırsat niteliğindeydi. genellikle insanlardan 1 dakika olarak istenen bu saygı gösterme çabası sırasında sağlanılması başarılamamış konsantrasyon üzerinden prim yapıyorduk. puahaha diye patlamamak için mimikler üzerinde mutlak kontrol gerçekleştirilmeye çalışılmasının müsebbibi oluyorduk. fakat asıl kopmamak için zor tutanlar bizler olduğumuzdan her zaman biz daha suçluyduk.
60 saniyenin tamamlanmasına yakın gülme krizine girmeyenler hemen arkaya dönüyor " böyleşeyolmaz ya yapmayın oğlum bir gün başımıza bir iş gelecek " diyorlardı.
başlarına bir iş gelmiş midir ? gelmemiştir bir kaç kez azar işittiğimiz olmuştur tabi.
esas duruşta duramadığım için saygı göstermediğimi sanmıştı o hocalar ... varsın o öyle sanmaya devam etsinler ' "şekilciler şekilciler atın bu çocukları zindanlara" diyemediklerinden disiplinle korkutmaya çalışmışlardı. ha bir de not var şüphesiz ..
