" Keşke boş duruşum salt aylaklığımdan olsaydı. Tanrım, o zaman kendime ne büyük saygı duyardım. Tembel olmayı başardığım için kendime saygı duyardım; emin olabileceğim bir özelliğimin olması beni mutlu edecekti. Birisi, " kim bu adam? " diye sorunca şu yanıtı alacaktı: "Tembelin biri" bu gerçek bir ünvan, bir tür kariyer. " diyerekten beni kendine bağlayan, ilk okuğum kitabındaki kıza aşık olduğum (Nastenka), St. Petersburg sokaklarını bana ezberleten çok sevdiğim (bkz: rus) şair, ıcıkta delidir.
