bencilim çok bencil. hep dünyanın merkezinde kalmalıyım sanki, hayatımdaki herkes her şey sadece ve hep benim olmalı ama ben hayatımdaki hiç bir şeye hiç kimseye ait olmamalıyım. hayatımdan isteyerek yada hiç istemeden çıkardığım her şeyden herkesten sonra bunu düşünür kızarım kendime, bırak herkes hayatını yaşasın derim. ama yok ben kaybetmeye hiç gelemiyorum sözlük ama korumayı da bilmiyorum çünkü bencilim. sırf bu yüzden gidip bulup kendimi affettirmek istediğim insanlar var, değer vermek çok değer vermek istediğim insanlar var.
