doğruysa her insanın biraz gurursuz olduğu sonucuna varırız. herkes birşeylere bağlanmaya eğilimlidir çünkü. doğamız gereği belki de böyle bu durum. kimi tuttuğu takıma bağlanır en ağır yenilgilerde gururu incinir ama kabul edemez illa ki karşı takımın yaptığı bir yanlış ya da kendi takımının içinde eksik olan birşey vardır. kimisi ideolojisine bağlıdır körü körüne yanlışını görür belki aynı düşüncede olanların yaptığı katliamları izler, başı öne düşer utanır, ama karşı tepki vermesini de bilir. kimisi sevgilisine bağımlıdır gidecek olsa herşeyi bir kenara bırakıp ayaklarına kapanır. en kötüsü de kendine bağımlı olmasıdır insanın. sevgili gider sen bakarsın, için parçalanır, o gururun ve bağlılığın yüzünden gülümsemeye çalışırsın aptalca.
