2 saattir başımda vızıldıyorsun, görmemezlikten geliyorum fakat artık yavaş yavaş sinir olmaya başladım. eğer ayağa kalkmak bu yazıyı yazmaktan zor gelmese şimdiye çoktan ölmüştün. neyse ki üşengeç bir adamım az biraz da olsa yaşama hakkına saygım var ama lütfen git artık. bu evi kimseye tahammülüm olmadığı için tek başıma tuttum. benim burası, benim evim. sabaha kadar mühlet verdim sana, eğer sabah uyandığımda hala burdaysan öldün demektir.
