vardı bir arkadaşım..şeker fabrikasında kaynayan şeker kazanına atladı...kemiklerini bile bulamadılar...kimbilir belki küp şeker oldu belki de toz şeker...haberini aldığımda yıllardır görmemiştim...içine kapanık, iyi bir çocuktu...
bir an kendimi onun yerine koydum, bu durumda sorumluluğum olup olmadığını düşündüm...sanırım benim bi sorumluluğum yoktu, ama gel gör ki insan üzülmeden edemiyor...
