kendimden hareketle, cemaati kaygılardan kurtulmuş olmanın rahatlığı ile yeni cemaatler istemediğimden olsa gerek, herhangi bir başka ateist ile oturup şunu yapalım böyle edelim şöyle yazalım vs gibi fiillere hiç girmiyorum giren olacağını da sanmıyorum. bu sebeple zaten belki de dünyada tahmin edilenden daha çok ateist olmasına rağmen hiçbir eylem planı yok olmasına gerek de yok. neden çünkü,
din düşmanı değiliz. din düşmanığı başka şey ateist olmak başka şey. bireyin kendi huzuru için seçtiği din iman ettiği şeyler onun yaşamına iyilik katacaktır. bunda sorun yok. mesele en doğrusu benimki diyip sağa sola karışanlarda. o zaman da ne kadar saçmaladıklarını yazıyoruz ama bir topluluk yok.
bir ateistin daha iyi bir insan olacağını iddia edemem. kimseye kötülük de yapmaz diyemem. ama genelde en çok kendisine kötülük yaptığını iddia edebilirim.
fanatizm var mı dersen, yok derim çünkü zaten kaçtığımız fanatizm. belki pek bir klişe olacak ama fanatizmin her türlüsü kötü. ateist fanatizm de pek bir kötü.
sanıyorum en çok gurur duyduğum şey bir tane. o da ateist olmakla kazandığım merhametim. çocuğuma da öğretebileceğim tek şey merhamet olacaktır. önce kediye köpeğe merhamet sonra insana.
bir belki burada çok yazıyoruz ediyoruz ama sosyal yaşamımda sıfatlarım arasında ateist kullanmak istediğim bir şey değil. bunun sebebi de korku değil. sadece öyle olması. bilen bilir bilmseine gerek olmayan bilmez. yani sokağa çıkıp müslüman yakalayaıp sen yanlış inanıyon diye pek kimseye dert olmuyorum. konu açılıp fikrim sorulmadıkça da konuşmayı pek doğru bulmuyorum. müslüman olsaydım da onu öne çıkarmazdım zaten.
