kesinlikle doğru olan önermedir. ülkemizde, ne mutlu türk'üm diyene! ilkesi benimsenseydi, şu anda, şu durumda olmazdık.
elinizi vicdanınıza koyun ve söyleyin, hangimiz ya da hangimizin babası bölgecilik, memleketçilik yapmıyor ki? ülkemizin en büyük problemlerinden biri de, memleketçiliktir. bir edirneli ile bir ardahanlı, bir hataylı ile sinoplu, bir izmirli ile ığdırlı, birbirini sevmedikçe, bu ülkede bölücülükte olur, hainlikte. bu insanlar tek bir çatı altında toplanmadıkça, bu ülkede 7 bölge arasında, kardeşlik, insan sevgisi, hoşgöru, yardımseverlik oluşamaz. altında toplanmamız gereken çatı ise kesinlikke türklük çatısıdır. eğer t.c kimliği taşıyan, laz, çerkez, kürt, arap, ermeni kökenli insanlar ben türk üm ( ne mutlu türk üm diyene ) diyebilseydi, ülkemizde ne bölücülük kalırdı, ne de vatan hainliği...
