cem karacanın bir şarkısını hatırlatan emekçilerin bayramı.
kavgasız, olaysız ve kansız geçmesi ve ağız tadıyla kutlanması dileği ile.
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel
Dumanı dağıtacak yıldız poyraz başladı
Bu fırtına yarınki süt limanlara bedel
Bahar yakın demek ki mevsim böyle kışladı
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel
Tekliyor işte çağın çarkına okuyan çark
Ve durdu muydu birgün bu kör avara kasnak
Bir zincir yitirenler bir dünya kazanacak
Sen de o dünyadansın sınıfın bil safa gel
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel
Köylükler uykusunda döndü dönüyor sola
Güne bakıyor bebek büyüyen yumruğuyla
Başaklar geberdi bak baş koydular bu yola
Şaltere uzanıyor tanrıya açılmış el
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel
Senlik benlik bitip de kuruldu muydu bizlik
Asgari ücret değil hür ve günlük güneşlik
Bir türkiye olacak aldığın son gündelik
Halk kalacak geride gidince bu zalim sel
Hava döndü işçiden işçiden esiyor gel
Tarihle yürüyenler tarihle Adım Adım
Safları sıklaştırın tarihle hızlanalım
Lakin hızlandık derken kolu dağıtma sakın
Başları bozuklar var şimdi bize tek engel
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel
Sen ki ferhatsın işçi günün senin gelecek
indir gülün gül indir del şu karanlşığı del
Del ki dağlar ardından önümüzde bir çiçek
Gibi açsın aydınlık tekmil olunca tünel
Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel
işçiden işçiden işçiden esiyor yel
