steril su şişelerinden değil de bahçe hortumundan su içerdik.
cep telefonu yoktu ve annelerimiz nerde olduğumuzu bilmiyordu ama bu bizim şimdi çocuklarımızı merak ettiğimiz gibi etmiyordu.
bir sürü kırılmış dişimiz, kemiğimiz vardı ama hiç kimse mahkemeye vermiyordu, çocuklar kendinden kendisi sorumluydu.
bolca tatlılar, tereyağlı-reçelli ekmekler yiyorduk ama kilo sorunumuz yoktu çünkü aktif olarak sokakta oynardık ve aldığımız kalorileri yakardık.
dört çocuk aynı limonatayı içerdik ama hiç mikrop kapmazdık.
Özgürlüğümüz, üzüntülerimiz , başarılarımız, görevlerimiz vardı, istediğimiz her şey anında olmazdı, çabalarımızla ulaşmaya çalışırdık bunlar ile yaşamayı öğreniyorduk ve çoğu zaman mutluyduk.
