iki ayrı dünyanın kesiştiği yerdeyiz
Bu ortaklığa sen aşk demişsin,
Ben ise sönmüş bir kamp ateşi
Sen yeniden yakmaya uğraşırken
Ben ise her defasında örtmüşüm üzerini.
Koyu gölgelerle yaklaştıkça ben
Gölgeleri yok etmeye çalışan sen;
Farkında olamadan kendi gölgeni germişsin
Kaçan benliğimin gizli duvarlarına.
Faydasızca bir yanıp bir sönen alevime
Gürültülü nefesini üflemişsin öylesine.
Gel gitler yaşardım çok eskiden
Lakin artık sadece gidiyorum yüreğinden.
Çek çıkar beni bu sonsuz şefkatinden
Acı çekmez yüreğim ayrılırken yüreğinden
Soru sormaz dudaklarım eskisi gibi
Ve derman olmaz cevaplarına artık.
Her defasında son dediğim başlangıçlar
Olmayacak sana her susadığımda yanlışlar
Yokluğum artık gitmeyecek garibine
Artık zamanımız yok daha fazla gaflete.
iki ayrı dünyanın kesiştiği yerdeyiz
Bu ortaklığa sen aşk demişsin
Ben ise ayrılık
