muhteşem bir seri.
hikayeler enteresan; içinde, özellikle anlaşılsın diye uğraşılmamış, kafa ağrıtmayan mesajlar var-anlamak isteyene deyip geçen bir çizgide öylesine serpiştirilmiş mesajlar, yani ben eğlence isterim toplumsal mesajlarınızı dürüp en özel deliklerinize sokun diyenleri rahatsız edecek cinsten değiller.
3 bölümün kendine has nüansları var ki hepsine bayıldım. ayrıca bu acayip hikayeler kendilerini tahmin etmenizi istemiyor-izleyip öğrenmek zorundayız-yıllarca aynı kısır döngü içinde ısıtılıp ısıtılıp önümüze sürülen, birbirinden evrilmiş, beyin uyuşturucu, aptal ama çoğul kitleye hitap eden folloş diziler gibi alışıldık senaryolara sahip değil.
3 bölüm de güzeldi.
ikinci bölümde beni etkileyen detaylar:
--spoiler--
kızın döşemenin altında sakladığı makyaj malzemelerini çıkartırken malzemelerin bulunduğu yerde şapşal iki farenin bulunması, babanın yemeği beğenmeyip tabağa tükürmesi ve özellikle değil ama sıradan bir şeymiş gibi o kısmın gösterilmesi ve kızın dayak yedikten sonra akıp eline damlayan sümüğüydü.
--spoiler--
her ne kadar iğrenç dursalar da sıra dışı olmayı hedefleyen bu hikayeler bu doğal detaylarla inandırıcılığı yakaladığı için benden tam not aldı.
usta oyunculardan bahsetmeye gerek yok, diğer amatör oyuncular da gayet iyilerdi. sadece 3. bölümde feyza karakterini canlandıran oyuncumuzu beğenmedim. oyunculukta dikkatimi çeken hep üstüne sinmiş karakterleri oynamaya mecbur oyuncuların bu hikayelerde tam aksi karakterleri canlandırmalarıydı. çok hoş gerçekten.
takip edilesidir. öneriyorum.
