397.
-
b elgisiz zamirim hep
a hu gözlerinin içinde
b elki de bir gizli özne
a kıp giderken ben ve seneler
v uslata dair kalmadı içimde
e n ufak bir umut ve his
p ervasızca öyle bir gece gel ki
i çimde geleceğine dair bir ümit kalmamışken
c anıma can katıp uyandır beni bu kabustan.
