ön ikilide oturan ailenin bebekleriyle kaynaşmışsındır, annesinin kucağından arkayı görecek şekilde dikilmiştir ve koyu kankalaşma ardından ilk " baba " kelimesini sana söyler. yan taraftaki baba bir burulur, işte budur en büyük rezillik.
" şimdi nereden aklına geldi be zürafa ?! " diyenler için anlatayım,
yaşadım bu durumu.
vizelerimin sonuncusuna girmiş ve kendimi bir an önce yurda atmak için halk otobüsüne binmiştim,
her şey o an başladı, önümdeydi o kutsal üçlü.
sağ koltukta baba, sol koltukta anne ve annenin kucağında yüzü bana dönük bebek.
bildiğin selam verdim bebeğe,
zürafa : kanki naber ?!
ablacım allah bağılasın çok güzel bir çocuğunuz var, oynayacam inene kadar sakıncası yoksa.
anne : olur.
( sağ işaret parmağımı alnın ve burnunun arasında dokundurmadan gezdirmeye başladım çocuğun, hipnotize olacak mı diye deniyordum.
hipnotize olmadı ama şaşı bakabildiğini tespit ettim. )
zürafa : kanki, sakın yalana dolana aldanma !
şu saatten sonra sen fenerbahçelisin !
bebek : ayihihihiihiih.
( zürafa yanındaki arkadaşını dürterek. )
zürafa : hoşuna gitti keratanın.
annesi, ismi nedir çocuğunuzun ?!
anne : berk.
zürafa: anladım, berk bak şimdi. buralar eskiden böyle değildi
buraları çayır idi, çimen idi. ancak insanoğlu böyle işte, bir girdimi cırcır böceği gibi talan ediyor.
sonradan bir sistem çıkardılar vizemiymiş finalmiymiş her neyse, gören amerikaya gidecezde yeşil kart alıyoruz sanır.
sen sen ol esnaflık öğren berk kardeş. kuaförlükte çok para var mesela, az entel oldun mu tamam müşterinin.....
( anne ve baba birden arkalarını döner, yolculuğun sonlarına doğru öğrendim. baba kuaförmüş, annede eski müşterilerden. )
zürafa : neyse berk, kapattım bu konuyu yoksa beni kapatacaklar.
gel gelelim çanakkale muharebesi öyle bitmedi, seyit onbaşı o gülleyi yallah ya bismillah allahu ekber diye kaldırırkene çok heybetliydi görmen lazımdı kanki.
arkadaş : zürafa, sen iyi misin ?!
zürafa : dur 2 dakka çocuğu buldum içimi dökeyim az.
zürafa : berk benim çok sevdiğim bir kız var tamam mı kanki.............
" bu aile inene kadar, bebeğe aklıma ne geldiyse anlattım. ve en büyük rezillik inecekleri durakta yaşandı, ben ne bileyim çocuğun ilk defa konuştuğunu. paso ( berk, baba de bakim. ) diye tekrarlıyordum. çocuk döndü baba dedi, o an adamın bakışlardan işi çözdüm ancak bozuntuya verirsem belli ki benden de bi tane daha yapacak orda amcamız. )
+ ne de güzel konuşuyorsun sen öyle berk, allah bağışlasın abim, ablam. hadi iyi günler.
