dün akşam gergin bir şekilde evde sporu yaparken birden zil çaldı. bakan eden yok ikinci kere basıldı zile. neyse dedim kalktım kapıya bakmaya. ama üzerimde sadece boxer var(spor yaparken üzerimde sadece boxer oluyor.) kapı deliğinden baktığımda uzun boylu,uzun siyah saçlı bir kız ama tanıyamadım. o sırada ev arkadaşım da çıkmış odasından benim spor yaptığımı anlayınca kendisi açtı kapıyı.
"kağan evde mi?" diye bir ses. sesi dahi tanıyamadım. ev arkadaşım cevap veremeden zırt diye daldı içeri. ben de o sırada mutfak kapısının orada ne oluyor lan gibisine bakınırken.
höh ulan tam 5 ay önce ayrıldığım eski kız arkadaşım çat kapı dalmış içeri. üzerimde sadece boxer var. ev arkadaşım bana bakıyor, ben eski kız arkadaşıma falan tarifi garip bir durum.
neyse bu geldi içeri. ev arkadaşım odasına yürürken sarıldık eski kız arkadaşımla.
"seni çok özledim." dedi. "ben de" diyebildim. ama üzerimdeki şaşkınlık tarifi mümkün olmayan cinsten. kendisini çok severim hatta aşıktım bir zamanlar. ama kendisi bu sene ek yerleştirmelerle kütahya'ya gidince bir şekilde yollarımız ayrılmıştı. kütahya'dan yeni dönmüş ve eve bavulunu bırakır bırakmaz atlamış yanıma gelmiş. akşam saatlerinde dışarı çıkmasına ailesi karşı olduğu için fazla zamanım yok diyebildi.
2-3 dakikalık sessizlikten sonra karşılıklı nefretimizi kustuk bağıra çağıra. ve gözlerimiz dolu bir halde öpüştük ama uzun sürmedi, ittirdi beni.
"yeni bir sevgilim var ama lanet olsun ki seni çok seviyorum." diyebildi. sadece yutkundum. yeni almış olduğu telefonun ekranında sevgilisiyle olan fotosunu da gördüm. bir daha yutkundum.
"mayısın 15inde finallerimiz bitiyor ve staj yapmak için hastane bulmaya geldim izmir'e dedi. hadi şimdi beni evime bırak. yarın 11-12 gibi gelirim evde ol beraber bakarız." dedi. kabul ettim.
telefon numaramı verdim. ama kendisinin veremeyeceğini söyledi. numarasını silmiştim ama bir yerlerden bulsam da farketmezdi, hattını değiştirmişti.
bugün saat 11 civarı eve geldim. üstünden 15 dakika sonra eski kız arkadaşım geldi. ama artık arkadaş gibiydik. ikimiz de birbirimize soğukça davranıyorduk. evime yakın ilk özel hastaneye gittiğimizde merkezi biraz daha uzak olan diğer özel hastanelerine yönlendirdiler. buca kadın doğum hastanesine de gidelim diye konuştuk. oraya gittiğimizde de saat tam 12 olduğu için öğle arasına girdiklerini söylediler ve saat 13:30'a kadar ilgilenemeyeceklerini söylediler.
o zaman ben merkezdeki hastaneye gideyim orada bir kız arkadaşım var sen eve geç ben saat 3-4 gibi yanına gelirim dedi. kabul ettim ben de o sırada traş olurum dedim. traş olup eve geçtim.
saat 3 oldu saat 4 oldu saat 5 oldu ama gelen giden yok. biraz kafamı koyup dinleneyim dedim. uyuyakalmışım. ve saat akşam 9 da uyandım. yani şu entryimden 1 saat evvel.
evet 'melek' çok güzel intikamını aldın. tebrik ederim. seni çok zamansız bırakmıştım ve ağlatmıştım.
ama keşke yapmasaydın be bunu. en azından bir mesaj atıp gelemeyeceğim deseydin. ama vereceğin mesajı 10 numara verdin. taşı gediğine oturttun. bana da ayağa kalkıp alkışlamak düşer.
ve bu yaptığına çok sevindim 'melek'. çünkü benim gözümde aşırı duygusal ve güçsüz bir kızdın. öyle olmadığını da en güzel şekilde kanıtladın. buna da oldukça sevindim.
