BiZi AFFET ÇOCUK...SEN ACILAR iÇiNDE KIVranırken çığlıklarını duyamadığımız için, SANA BUNu yapanı her ne pahasına olsun durduramadığımız için affet. hiç doğmamış olsaydın keşke bunları yaşayacağına, bir polen olsaydın bahar aylarında uçuşup hayranlıkla seyrettiğimiz. yusufçuk olsaydın balkonumuzun duvarında sessizce duran, bir balon olsaydın, uçurtma olsaydın, kırılmayan oyuncak olsaydın da koynumuzda saklansaydın tüm kötülüklerden.
gözümüzdeki yaş olmasaydın küçüğüm, seni tutmayı beceremeyiz artık. düşüp parçalandın, dağıldın yeryüzüne. bizi affet çünkü layıkıyla bir ceza bulamayacağız sana bunu yapana. insanlığımızdan utandığımız çok zaman oldu ama bu kadar utandığımız bir an hiç gelmemişti.
sen insanlığımızın büyük kusurlarını affet...
rahat uyu küçük çocuk. artık örselenmeyecek bedenin kanlı aşağılık ellerde. toprak örtecek ve koruyacak artık seni. ve biz her zaman rüyalarımızda bekleyeceğiz seni. belki affedersin de beraber oynarız diye düşler ülkesinde...
