pişmanlıktır, acıdır, kabustur, iğrençliktir. uzun süre ben de onlar gibiydim, tövbeler olsun... çirkin bir hayat, kusmuk dolu geceler, yanında uyandığın kişinin kim olduğunu tanımadığın bir kabus. sonunda hak yoluna ulaştım, tövbe ettim.
ilk işim alkolden kurtulmak oldu. evimdeki tüm viskileri, vodkaları döktüm. hepsini döküp sifonu çektiğimde adeta hafiflemiştim... adeta korkunç bir cehennem azabı o sifonla beraber yok olup gitmişti. yepyeni bir insandım, artık kusmuk dolu geceler yoktu, artık tanımadığım kadınlarla hastalık kapma korkusuyla iğrenç ve bok kokulu bar tuvaletlerinde sevişmek ve uyandığında pantolonun idrar içinde olduğunu görmek yoktu.
artık nezih bir akşam yemeğinin bedelini günlerce baş ağrısı ve mide bulantısıyla geçirmek yoktu. artık sadece sağlık vardı, zihin vardı, duruluk vardı. artık dünyamda en marjinal olan şey üst kattan gelen yatak sesiydi...
artık...
