ayrıldıktan sonraki bir iki gün kendine gelemez, hatta hastalanırsın belki. sancı çeker yüreğin. midende devamlı bir ağrı strese bağlı.
bir süre geçer, artık unutursun. hayatına devam edersin. tebessüm edersin yeniden. her tebessümün bir gülüş olmuştur artık.
olur olmaz bir zamanda karşılaşırsın, şaşırsın. bir kaç saniye duraksadıktan sonra bişey söylersin.
"naber ;)"
"iyidir senden naber ;)"
"iyi işte ne olsun iş güç uğraşıyorum. iyi gördüm seni ;)"
"iyiyim ya vallaha bi sıkıntım yok bende çalışmaya devam her zamanki gibi ;)"
bi yerde muhabbet tıkanır. gözlerine bakarsın. en derinine... bir kaç saniyede analiz edersin bütün hücrelerini, yaşanılan tüm güzel şeyler gözlerinin önünde belirir. buruk bir tebessüm olur yüzünde. ikinizde susarken sen düşünürsün " acaba şu anda benim düşündüklerimi mi düşünüyor? hayatında biri var mı? ne çok sevmiştim ben seni, kıyamazdım gözlerine bakmaya bile"...
" ee şey benim gitmem lazım sonra görüşürüz kendine iyi bak ;)"
" sende ;)"
giderken boğazına düğümlenir herşey. dönmek istersin, olmaz. olamaz. çünkü olmamalı. belki olur ama. takvimler 30 şubatı gösterdiği zaman...
