benim gibi ufak tefek olmayan, tartıda ağır gelen birini bile uçuran fırtınadır. yaklaşık 2 saat kendisine maruz kaldım hala gözümden, ağzımdan kum temizliyorum. saçlarım kaskatı oldu. metronun giriş katı çılgıncasına kum kokuyordu, bulutluydu. ankara zaten sapsarı olmuştu. ben böyle bir şey görmedim. bir ara rüzgara "nolur esme artık" diye yalvarırken yakaladım kendimi.