1 hafta sonra eve gelmiştir, mutfakta karşılaşırız ve akabinde;
ben: naber anne,nasılsın?
anne: iyiyim ben sen nasılsın?
ben: ben de iyiyim nolsun. naptın nasıl geçti?
anne: napim hiç oturmadım ha bire hizmet işte,teyzen de kötüydü zaten..
ben: ha tamam o zaman ya dinlen sen odada istersen.
-sanki iki komşu gibi konuşurken,birde aile sıcaklığını geri kazandıran o müthiş cümlesi-
anne: e hadi şu poşetleri dolaba yerleştir.
ben: hö.
