"masumca seyretmekten başka bir şey yapmadım. ezberleyecek kadar bile bakamamışken yüzüne üstelik.
bir kahkahanı işitmek istedim hep, cıvıl cıvıl; yüzünde çiçekler açsın, sesinde fırtınalar dinsin istedim. olanca kederinle ve bilmiyorum ki neyin acısıyla, neyin yorgunluğuyla bitkindi gözlerin. gözlerini renklerin içinde görmek istedim...
bir kahkahanı bekledim istemsiz, doya doya, geçmişin tortularını silip götürecek bir tek kahkaha. sen hep durgun akan bir ırmak gibiydin.tanıyordum kederini, yorgunluğunu tanıyordum. niye...
onu öldürememişler, biliyordum. o inatçı, yürekli kızı. onu tüketememişler. sürüklenip gittiği yerlerde bir yerde sessizce seyrediyormuş akıp gitmesini hayatın. biliyordum. inan hiçbir şey olsun diye değil; öylesine. kalbim, benim yorgun savaşçım. hep yenilen. ona hürmeten yazıyorum. olan, olmayan, biten, başlayan, sönen, parlayan ne varsa hepsini aralayıp gör diye gerçek kendini. tılsımının bitmediğini bil diye...
bir kahkaha koyverdiğinde bir gün, aklının köşelerinden belki ben, bana dair bir küçük şey geçsin; gülüşünde payım olsun diye, başka bir şey için değil.
hiç kimsenin umudunda, aşkında, mutluluğunda gözüm yok. kimsenin hayatını alamam ellerime oyuncak gibi; ar ederim. ben sadece bil diye. bir günahım, bir ayıbım yok oysaki, bu utanç niye...
sana şiirler yazdım. sen bana şiirler yazdırabilen bir adamsın. nasıl, niye sorma. bilmiyorum. bitti sanmayasın, ruhun küstü sanmayasın, ışığın sustu sanmayasın diye sana şiirler yazdım.
beni hayatın ortasına okkalı bir küfür gibi fırlatıp kaderimi piç etmeselerdi başka şeyler de yazardım.
dünya dengesiz, bütün insanlar kötü. yavşak mı yavşak bir zamanın sularında kürekteyiz hepimiz.damgalanmak an meselesi. kirletilmek, eskitilmek, esritilmek an meselesi... ben en beyaz satırlarla da yazsam, karartmak için çıldırırlar.
tabu oynuyoruz farz et. içinde seni seviyorum ve aşk geçmemesi gereken talihsiz bir oyun sırası...
yine de yazmamalıydım, evet. yapmamalıydım. yapmamam gereken o kadar çok şey yaptım ki.
bir cama taş atar gibi değil, bir şehri bombalar gibi düşmeseydin içime, yazmayacaktım.
ne fark eder ki. gölgen olsam. arzun. en güzel kahkahan. tutkun olsam, suskunluğun, bir tek merhaba'n... bir fahişenin satırları deyip buruşturup atsan ya da. ne fark eder ki.
ben sadece bil istedim. ışığının susmadığını, ruhunun küsmediğini, beyazının solmadığını bil istedim."
