kararımı verdim bu sefer. karadeniz'de bir yerde veya her nerede olursa olsun hiç kimseye haber vermeden; telefon, internet vb. hiçbir şey olmadan gideceğim. gitmek istiyorum değil, gideceğim. o kadar bunaldım ki, hayatımın anası sikildi ses çıkarmadım. gelmeden gittiler, nefes bile almadım.
insan bir yere kadar dayanıyormuş. ne zaman sabrımın sonu olacak diye merak ettim ve gerçekten sabrım bitti. yarın, otobüse binip siktir olup gideceğim. yeter amına koyayım. insanız bizde.
