tuna kiremitçi'nin bir romanının adını çağrıştıran cümle. edit: (bkz: git kendini çok sevdirmeden).
sürekli insanları sevip, kollayıp, onlara güvenip sonunda nankörlük yada düşmanlık-vefasızlıkla karşılaşan insanın yeni birine kanı kaynamaya başladığında söylemesi gereken şey.
