en yakın arkadaşın sevgilisini başka biriyle yiyişirken, öpüşürken yakalamaktır. resmen aldatıyordur, bu namussuz. görmek istemeseniz de görmüşsünüzdür bir kere. bunun geri dönüşü yoktur. bu durumda hiç istemediğiniz halde kendinizi bir arafta kalmış olmanın sıkıntısı ve yalnızlığıyla başbaşa bulursunuz. ya göerdüklerinizi arkadaşınıza usulünce anlatmaya çalışıp, onu uyandırmaya çalışacaksınız ya da bu olayı içinize atıp hafızanızdan silmeye çalışacaksınız.
iki ucu boktan seçenek. anlatsanız geri tepme ihtimali de var. arkadaşınız aldatılmanın acısıyla ve sevgilisini koruma içgüdüsüyle size de saldırabilir ve bizi çekemiyorsun diye kendince savunmaya geçebilir. veya hepsinden önemlisi, kırılan gururunun, tuzla buz olmuş egosunun en yakın tanığı ve aracısı olmanızı kaldırmakta zorlanabilir.
anlatmasanız, başkasının günahına ortak olmanın yükünüyle yaşamaya devam etmek demektir. sırf başkalarının hatalarından dolayı kendi ilkelerinizle çelişmek zorunda kalmak demektir. bir de bu ek olarak ilişki bir şekilde patladığı vakit, en yakın arkadaşın, madem bir şeyler biliyordun zamanında beni niye uyarmadın? suçlamasına da muhatap olma potansiyeli var.
ben derim ki hiç karışmayın. ne halleri varsa görsünler. hem belki onlar öyle daha mutlu. kim bilebilir ki.
