biz muhteşem varlıklar -ki muhteşemliğimiz düşünebilme yeteneğimizden gelir- çocuklarımızı köpek görünce taş attırarak, kedilerin kuyruğunu kesmesini 'çocuktur yapar' mantığıyla karşılayarak büyütüyoruz. o çocuklar hayvanlardan nefret ederek büyüyor, köpekler de insanlardan korkarak yaşıyor.
bir sokak köpeği insanla karşılaştığında ya taş yiyor ya da tecavüze uğruyor. 'düşünemeyen' varlıklar olduğundan kendini savunma iç güdüsüyle yaşıyor. saldırmaları; 'hayvan' olduklarını düşündüğümüzde normal karşılanabilir. peki ya köpekleri yakan bu orospu çocuğu şerefsizler normal karşılanabilir mi??
yok efendim çocuklarımızı sokağa çıkaramıyoruz, korkuyoruz. ey gerizekalı yaratık! çocuğunu köpekleri yakan, onlara tecavüz eden orospu çocuklarıyla aynı topluma sokmak daha mı güvenli? senin bir torba kömürle götünü yalayıp oy verdiğin belediyelerin hiç mi suçu yok. koskoca büyük şehir belediyesi, nereye baksan gereksiz parklar var, her geçen gün de çoğalıyor; yasal engeller(!) nedeniyle barınakları büyütemiyormuş. tabi o barınak yerine avm dikse daha çok para kazanılır. onlar da haklı.bugün ingiliz televizyonlarında insanlar köpeklerini severken, 'türkiye'de yaşamadığın için çok şanslısın.' diyorsa paralel evrende falan olmalıyız!
ülkemden hiç bu kadar utanmamıştım dediğim üçüncü ya da dördüncü olay bu. her defasında dozu artıyor, bundan sonra ne olacak, daha ne kadar insanlıktan çıkabiliriz diye korkmaya başladım. çok fazla beddua, çok fazla küfür var dilimin ucunda, onun yerine sadece allah benim gibi düşünenleri bu insancıklarla karşılaştırmasın diyorum. allah onları ıslah etsin.