hiçbir zaman anlamadığım ve anlamayacağım bir vakıadır. bize bahşedilen bir şey uğruna, körü körüne ırk üstünlüğü savaşına girmek ahmaklık değil de nedir? hangimiz türk, kürt, ermeni, arap olmamızda söz sahibi idik? doğduk; bize sen türksün, kürtsün, ermenisin dediler; okullarına gittik, tarihlerini ezberledik. ne yeis, hep ezberledik, biz hiç düşünmedik! insanlığımızı bize öğretemediler. ezberletemediler bile. hep bir kılıfla, kıyafetle dolaşmak, bize giydirilmemiş olanları ise hakir görmek zorunda bırakıldık. oysa en üstün ırk olan ve hepimize bahşedilen en güzel ortak noktayı -insanlığı- hep es geçtik. içini dolduramadık.
velhasıl, dünyanın 'insan' olma çabasına girdiği an'dır bu hayatı yaşanılır kılan a dostlar. şu an hiç çekilmiyor.
