o'nun karizmatik bir kişi olarak bilinmesinde giyim-kuşamına gösterdiği özen, hal ve hareketlerindeki etkileyici tavır ne derece önemli ise kuşkusuz sofra adabı da o derece önemliydi.
bakınız, 1934-39 döneminde, ingiltere'nin ankara büyükelçisi olarak görev yapmış 'sir percy loraine', mustafa kemal'in ölümünün onuncu yıl dönümü dolayısı ile ankara palas otelinde verilen anma yemeğindeki konuşmasında ne diyor;
"...nasıldı! Aslını söylemek gerekirse dik, mağrur, kendinden emin, iyi giyimliydi. o'nunla aynı sofrada yemek yiyen bir ingiliz, kendisini lordlar kamarası'nın bir üyesi ile yemek yiyormuş gibi hissedebilirdi. belirgin yüz hatları, insanın sanki içine kadar görebilen mavi gözleri, kalın kaşları, yüzünde bazı derin çizgiler ve çoğunlukla ciddi ve sert bakışlar; ancak her bakışında, yüz ifadesinde ve hareketlerinde dahi bir hayat, bir canlılık vardı. Aklından geçirdikleriyle vücudunu harekete geçirmeye her an hazır, sarılmış bir yay izlenimi veriyordu..."
