burdan gittikçe benzediğim çokça yakın arkadaşıma selam yolluyorum. * ketumum ben diye geçinirken nasıl her bir bokumu utanmadan anlattığım bir adam oldun anlamıyorum. zaten etrafımdaki böyle olanı biteni koşa koşa anlatma isteği duyduğum 2 kişiden birisin. ne hikmetse tek bir şey bile saklayamıyorum. arkamı kollayışların için mi naparsam yapiyim sert biri olmana rağmen önyargılı davranmayıp yanımda oluşun için mi teşekkür ediyim bilemedim. küçük kız kardeş gibi baş belan oldum resmen. *
iyi ki varmışsın ya. valla bak. yoksa kimle herkes ektiğinde bile elbet yapıcak bi şeyler bulurduk. kimle kısmetlerimi değerlendirirdik. *
edit: umarım dünkü maçınızdan sonra sabah 4'e kadar kek yiyip fikir alışverişi yapma ritüelimiz kararını değiştirmiştir.
