müzik ortak bir güzellik olduğundan, abes olan bir tartışmadır. bazı yunanlıların "kemençe sadece bizim" demesi de son derece abes olur. kemençe senin-benim kavgası yapmak yerine müzik vesilesiyle ortak yönleri arayıp barışta buluşmaya çalışmak gerekir. harp-darp peşinde koşmak yerine kültürel derinleşmeyi aramak gerekir. yoksa kemençe yurdumun güzel insanının da , yunanlının da eline (bkz: sonsuzluk ve bir gün) yakışır; hepimizi mutlu edecek, coşturacak melodiler üretir. güzel şeyler paylaştıkça çoğalır.
