öğretmenlere ayarı veren devlettir. öğrenci arkadaşların yaptığı bir çeşit masturbasyondur, arada sırada öğretmenlerde yapmaktadır.
kızdığım şeyde devrimin ilk önce kendi çocuklarını yemesi; yediniz bitirdiniz beni. biz eli sopalı kükreyen sorgulamayan tartıştırmayan ağzından yanlış çıkan bilgiyi ölümüne savunan hocalarla mücadele ettik. hep hocalardan nefret ettim, babam öğretmen olmasına rağmen babamın öğretmen arkadaşlarıyla tatillere gezmelere fıkralara muhabbetlere girmemize rağmen. öğretmenler odasında meslektaşlara her zaman dedim hiç sevmezdim hocaları.
orta okulda başladım mücadeleye korkmadım not kaygım yoktu ben öyle mutluydum. lisede matematik üç gelecekken hoca iki verdi garezliğine, coğrafya dersim hocayla yaşadığım bir olaydan dolayı üç sene boyunca hep notumu kırdı bunu yaparken de yüzüme bakarak söylerdi. tarih hocalarımdan biri kıl kaptı sınıfta en düşük sınav notunu verdi, sınıf arkadaşlarımın sevinç gösterilerini görmelisiniz. söylemeyi unuttum tarihçiyim ve her yaşta aşıktım tarihe.
okul puanı fecat olmasına rağmen yanlışlıkla iyi puan alınca istediğimiz yeri kazandık ve babamızın ilk cümlesi oğlum sakın ola bu sefer hocalarınla papaz olma. hiçte öyle olamadım sistemin ürünü olmayı beceremedim. daha birinci dönem kaliteli iyi ve dersi zor olan bir hoca odasına çağırıp arada gel muhabbet edelim dediğinde: kusuru bakmayın hocam hocaların odasına girip muhabbet etmek adetimiz değil.
aslında bakmayın hocalarımız tarafından ya çok sevildim ve sevdim ya da hiç sevilmedim . gene de saygılıyım bana bir şey öğretmeleri babamla aynı meslek sahibi olmaları yaşlarının benden büyük olmaları, benim arkadaşım değilki ayar çekeyim çokta iyi çekerim ama bilgiye olan saygım çok çok farklı, bilgiye tutulmuşuz merak etmişsek zamanında neyse.
şimdi öğretmenlere bakın bu lavubalilikle nasıl başa çıksınlar, laf sokun sokabildiğinizi sokun torununuzun torununa kadar, biz yine size bildiğimizi aktarmaya çalışcaz ve yine de hepiniz another brick in the wall dinleyin uyuyun uyanın.
