1.
önce behçet kemal çağlar 'ın atatürk'e mevlid yazmasıyla başlayan (bkz: atatürk için yazılan mevlid ) ve edip ayel'in peygamber diye hitap ettiği şiiriyle süren,
--spoiler --
Cennetse bu yurt, sen onu buldundu harâbe
Bir gün olacaktır anıtın Türklüğe Kâbe.
Zindan kesilen ruhlara bir nur gibi doldun
Türk ırkının, en son, ulu peygamberi oldun.
Tutsak seni lâyık, yüce Tanrı'yla müsâvi
Toprak olamaz kalp doğabilmişse semâvî
Ölmez bize cennetlerin ufkundan inen ses
insanlar ölür, Türklüğe Allah olan ölmez!
--spoiler --
ve halil bedii yönetken 'in,
--spoiler --
Tanrı gibi görünüyor her yerde
Topraklarda, denizlerde, göklerde
Gönül tapar, kendisinden geçer de
Hangi yana göz bakarsa: Atatürk.
--spoiler --
tanrılaştırmasıyla zirve bulan yalakalıklardır. keşke olmasaydı böyle şeyler de, günümüzde her eski türk büyüğü gibi atatürk'ü herkes sevebilseydi. ondan nefret ettirenler bu yalakalardır.