çok uzun zamandır izlemek istediğim bir filmdi. bugüne kısmetmiş. "hayatımda izlediğim en bi güzel filmler" arasına girmiştir kendisi. her şeyiyle mükemmel bir film. ama sanırım renklerine hayran kaldığım kadar hiçbir şeyine hayran kalmadım. gözlerim bayram etti desem abartmış olmam. bu kadar mı keyifli, masal tadında olur bir film. bu işi fransızlar biliyor.. içinde anlatıcı olan filmleri hep sevmişimdir. hikayenin içine daha çabuk sokar sizi. bunda da öyle olmuş.. daha bir ısındım o yüzden. jean-pierre jeunet'nin ellerinden öpüyorum. audrey tautou da şahane oynamış, çok doğal. öpülesi bir kızdı. insanın içini tarif edilemez bir huzur kaplıyor izledikten sonra. bunca senedir izlememiş olmanın verdiği ezikliği yaşattı bana. geç olsun güç olmasın. hayat güzel dedirtiyor insana, her şeye rağmen. birilerinin hayatına renk katmak, onları mutlu etmek zor değil. denemek lazım yalnızca. ama tabii hayat bu kadar masalsı değil maalesef
