saat 5, 5.30 gibiydi. Binaya bağırarak girerek Sabahın köründe evimizi bastılar. Ellerindeki balyozlarla kapıyı kırmaya çalıştılar. Hatta ev arkadaşım, ''kaçalım, deprem oluyor ! '' dedi. Biz uyuyorduk, neler olduğunu anlayamadık. Kapıyı açar açmaz baldırlarımdan basılarak ters yatırıldım. Sağ kolum alçılı olduğu için kelepçe takamadılar. Arkadaşımın misafir olan 18 yaşındaki * kuzenini yere yatırmaya çalıştılar.
Bir başka eşzamanlı evine operasyon yapılan arkadaşımızı da yere yatırıp sırtına basarak evine girmişler. Bir abimizin çocuğunu da kapıyı niye geç açtığı için tekmelerle dövmüşler.
Evimiz didik didik arandı. Bilgisayarlarımıza el koydular.
Gerek hal ve hareketleriyle gerekse de giyim kuşamlarıyla türk polisi'ne benzeyen bu ekiplere kimliklerini sormayı da ihmal etmemiştim.
''siz kimsiniz ? Kimliğinizi göreyim kimliğinizi diye ısrarla bağırıyordum.
Ardından copu da yemem bir olmuştu. ''iyi gördün mü, bir daha göstereyim mi ? '' diye acımasız bir ifadeyle kahkahalar atıyordu. Ve yeterince saldırıya uğramıştık.
Bağırışlar, tekme tokatlar, ben ve arkadaşımın kim olduklarını bilmediğimiz bu elemanlara karşı direncimiz sürerken yere bir armanın düştüğünü görmüştüm.
Çok şaşırmıştım çünkü bunlar polis değildi.
Üstünde kocaman bir ''u'' harfinin bulunduğu bir armaydı bu. Armasını düşüren eleman, onu hemen yerden almıştı ve cebine koymuştu.
''U'' da ne ? Siz kimsiniz ulan, bize niye böyle davranıyorsunuz, tarzında sıklıkla sorular yönelttik.
Daha sonrasında arabaya bindirilip bir süre yol aldık. Bir mekana sokulduk. içerisi karanlıktı. Etrafta Garip garip kişiler gözüküyordu. Duvarda ise bir fotoğraf gözüme çarpmıştı. Altında ''ismail alpen'' yazıyordu.
Evet bu ''o''ydu.
Bütün bir sözlük yaşantım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçmişti.
Ardından daha küçük bir odaya alındık. Bu sefer ise duvarda ''uludağ sözlük emniyet müdürlüğü'' yazıyordu.
Aman allah'ım biz neredeydik ?
Neler olduğunu bir türlü anlayamamıştık.
Daha sonra ise karşımıza ''o'' geldi. Tıpkı uludağ gibi çok ihtişamlı gözüküyordu. Herkes önünde saygıyla eğiliyordu. Biz de eğildik. Bize çok sıcakkanlı davrandı. Televizyonlarda iki kelimeyi yan yana getirememekle eleştirilen ismail alpen, trt spikerleri gibi konuşuyordu karşımızda. Kendisinden çok etkilenmiştim.
Ben kız olsam... Ahh neyse.
Daha sonra ise bizi rahatlatmak için uludağ gazozu'nu ikram etti. Gazozlarımızı yudumlarken neler olduğunu ve neden burada olduğumuzu sorduk.
''çıkar amaçlı fake hesap kullanmaktan'' uludağ sözlük tam yetkili ekiplerince tespit edildiğimizi çok düzgün bir türkçe ile bize aktardı. Bu durum karşısında şok olmuştuk.
''Bir yanlışlık var, olamaz'' diye söylendik kendisine... Ama bizi dinlemedi. Yanımdaki ev arkadaşım, sözlükdaşım bu duruma çok sinirlenmişti. Elinde bulunan gazoz şişesini yere ffırlattı. Sesi duyan ekipler hemen odaya doluştular. Arkadaşımı coplamaya başladılar. O sırada ekip elemanlarından birinden ''adam psikopatın teki çıktı ismail baba'' cümlesini duyduysam da ismailciğim bir kafa işaretiyle ekiplerin odadan çıkmasını sağladı.
Konuşmalarımız bir süre daha devam etti. Bize ''uludağ sözlük mahkemeleri''nde yargılanacağımızı söyledi. Bu durum karşısında diyecek bir şey bulamamıştık. Yoktan yere suçlanıyor, iftiralara maruz kalıyorduk.
Bu sırada, yapmak istediğiniz son bir şey varsa yapabilirsiniz, demişti kendisi. Son kez sözlüğe girme isteğimi reddetmeyişi beni çok sevindirmişti.
Sonuç olarak bütün sözlük yazarlarına sesleniyorum, uludağ sözlük tam yetkili özel ekip denilen bir şey vardır. Bunu mutlaka ciddiye alın, bir mağdur olarak belirtmek isterim.
Bu arada ismail iyi ama çevresi kötü. Yaşanan süreç bana bunu öğretti. Selamlar ismailciğim.
