sen ve ben...
bir yatakta geleceği düşünürdük...
sevişmeden önce gülüşürdük,
sonrasında çokça ağlaşırdık
ayrılık korkusuyla...
ne yaptığımızı şaşırırdık.
şimdi sadece ben...
bir koltukta geçmişi düşünüyorum.
hiç kimseyle sevişmiyorum,
gülüşmüyorum, ağlaşmıyorum
fakat ayrılık acısıyla
yalnız başıma ağlıyorum.
sen ve ben...
utanılacak bir şey yapmadık,
kimseye yan bakmadık,
herkesin üstümüze oynadığı...
koca bir oyunun altında kaldık...
diyemem güzel kız;
sen kaldın, bak ben hayattayım.
ve ben bu yüzden ağlıyorum;
ben can çekişiyorum.
seni özlüyorum.
kimseye söylemeden hesapsız bedeller ödüyorum.
sen ve ben,
antik aşk çağının son kahramanlarıydık.
