bahçeli'nin milliyetçi duygularımızı bilinçli olarak uyuşturduğuna inandığım partidir. mesut yılmaz'ın , tansu çillerin ağır seçim yenilgisiyle parti başkanlığını bırakma erdemini o sıralarda bahçeli gösterememiştir. bence bu bırakmayışı manidardır. gül'ün cumhurbaşkanlığı seçiminde de akp en ıyı kolaylığı bahçeli'den görmüştür. milliyetçi general engin alan'ı arayıp sormamak ve onun haklarını kollamamak ta ayrı bir ayıptır. ayıpların ilki meclis içerisinde sadi somuncuoğlu'nu dövdürmektir. bir büyüğü dövmek türkün töresinde olmamasına rağmen bahçeli olayı keyifle izlemiştir. eski bayındırlık bakanı koray aydın olayı da ayrı bir garabettir. milliyetçilikte ısrarla fren yaptırmak misyonu açığa çıktığında iş işten geçmiş olacaktır.
maalesef inançlar odur ki; bahçeli bazı güçlerin emireridir.