Günümüzün acı gerçeği. Nitekim ilişkileri ayakta tutan güven sadakat vs. Olguları anlamını yitirmekte. Karşı değilim , saygı da duyuyorum. Ama bunu plânlayan , bunu felsefe hâline getiren erkek/kadın işte buna anlam veremiyorum. Önce seversin. Her zerrenle. Öyle seversin ve sevişirsin . O da sever. Sevgi ereksiyonla doğru orantılıyken , bu gerçek nasıl kabul edilir? Senin 24 saatin , acaba napıyo canım sevgilim diye düşünmekle geçerken , öyle ruhundayken , bilinçaltında hep o varken , onun hayatında , enkazda gibi olmak niye? Niye altında olmazsan bu ilişki biter. Evet büyüyoruz ülkece dünyaca. Hayallerimiz değerlerimiz küçülüyor. Ve adına destanlar, şarkılar yazılan aşk (hasta) yatakta , boşaltıyoruz dünyaevini erken boş'alıyoruz daha hatrı çıkmamış kahveleri...
