Sen beni istedin
Beni bilmeden, görmeden sadece istedin
Beni sen korudun kolladın karanlıktan
Düştüğümde kendi acımı hissetmeden
Sen o acıyı benden çok hissettin fark etmeden
ilk adımlarımı attım sen tutarken ellerimden
ilk kelimemdi seni dünyanın en mutlu kadını eden
Ben bilmeden koşarken senin peşinden
Sendin bana her zorluğumda kol kanat geren
Anlattığım şeyleri dinleyen, tek insan sendin ben küçükken
istediklerimi yapmak isterken başaramayacaksın kelimesini asla demeyen
içinde en ufak bir üzüntü ya da şüpheye yer vermeyen
içi güzel yüzü güzel olan bildiğim tek insan
Küçüklüğüme dönsem tekrar
Koşsam peşinde terden su olana kadar
Azarlasan beni kendi iyiliğin için derken
Sonra kıyamasan tekrar sarılsan !..
