akıl sağlığından şüphe ettiren durumdur. sürekli hale geldiyse özellikle. normak rüya göremeyecek miyim lan ben.
(1 kaç saat önce)
"kapı çalıyor, uykumdan uyanıyorum kapıyı açıyorum, minyon tipli çirkin bir kız. elindeki kartları bana uzatıyor ve "sizindi bunlar" diyor. önce anlam veremiyorum. bakıyorum karşı dairenin de kapısı açık. oradan gelmiş. o sırada koridordan benim evim olmadığını farkediyorum. bunu kapıdakine söylüyorum "karıştırıyor olmalısın diyor" "hayır diyorum burası benim evim değil" kapıyı kapatıyorum. o sırada bornozlu bir kız çıkıyor banyodan. beni görmüyor. odam zannettiğim yere geçiyorum. geçerken salonda 5-6 erkek görüyorum ama aldırış etmiyorum. bornozlu kızda geliyor odama ama görüyor bu sefer beni. "ne geziyosun burada, kimsin sen" diyor. hırsız veyahut sapık muamelesi görmemek için salondaki adamların yanına koşarak "kurtarın beniii" diye bağırıyorum. ne oldu diyorlar, buraya nasıl geldiğimi bilmediğimi söylüyorum. bunu çözmeye çalışıyoruz. birden mekan değişiyor ve bi sokakta buluyoruz kendimizi. hiçbirşey olmamışçasına devam ediyoruz muhabbete. ardından bir ticari taksi yanaşıyor, içinde 10 a yakın apaçi görünümlü herifler var. yanaşıyorlar ve laf atıyorlar. ama taksici durmadan devam ediyor. o sırada yanımızdaki kız taş atıyor taksiye doğru. birşey yapamazlar diyor. taksi ilerden dönüyor ve bize doğru gelmeye başlıyor. kaçmamız gerektiğini söylüyorum. dönüp başka bir sokağa giriyoruz ve koşmaya başlıyorum. o sokağıda tutmuş şerefsizler. ellerinde köpek var. köpeklerde kovalıyor beni. köpeklerle iletişim kurmaya çalışıyorum ama anlamıyorlar beni. en sonunda yakalanıyorum. çoluk çocuk kim varsa linç ediyorlar beni sopalarla ve taşlarla. yine değişiyor ortam birden, o sokaktaki halimi elimde bi telefondan video'dan izler buluyorum kendimi, o evdeyim yine. bana yaptıkları acımasız linci görüp sövüyorum ağız dolusu. sonra bakıyorum bacaklarımı ve kollarımı bedenimden ayırıyorlar. midem kalkıyor. sonra kafamı ayırıyorlar bedenimden. ağlayasım geliyor. "neden" diye bağırıyorum. çok üzülüyorum o halime. sonradan "bir dakika lan, beni öldürdülerse ben bu videoyu nasıl izliyorum" diye düşünüyorum. ölmediğimi anlıyorum. ama videoda neden ölüyorum. yine düşünmeye başlıyorum. paradokslar yüzünden aklımı kaybetmek üzereyim...uyanıyorum."