sosyal psikolojide bir kuramdır. * türkçesi sanırım adil dünya hipotezidir. kişi başkasının başına gelen kötü bir olayın kendi başına gelmeyeceğinden emin olmak için, zarar gören kişinin başına gelen olayı hakettiğine inanmak ister. özellikle cinsel taciz ve tecavüz olaylarında rastlanır. bir nevi kişinin içini rahatlatması, kendi kendini avutmasıdır. teoriye göre inanış biçimi, "kötü olaylar kötü insanların başına gelir." biçimindedir. çocukluğumuzdan beri okuduğumuz hikayelerin ve seyrettiğimiz filmlerin bir çoğu da bu hipotezi doğrular niteliktedir. en basitinden,
(bkz: pamuk prenses ve yedi cüceler)
bir bakıma kişileri iyi birer birey olmaya da yönlendirmekle birlikte, aslında gerçeklik payı yoktur. (bu kısım bilimsel olmaktan çok kahvekremasi'nın yorumudur.)
