bile bile kaybetmektir. bizde bir tutukluk var bu konuda. baba dediğin toplumda otoriter , güçlü kişilik ... çocuğunu uluorta sevemez. tutar tutar kendini; geceler gelir, odasına bakar. bir türlü çıkaramaz o iki kelimeyi. duygusal ilişkilerde de durum aynı. ancak kukumav kuşu gibi düşünürüz biz. ya reddedilirsek? reddetsin yani ne olur? yüzde elli şansın var. ya o da seviyorsa? asıl beklerken kaybeder insan. böylesi ya şair olur ya da şarkıcı. ben sevdim eller aldı der durur. niye? senin beceriksizliğinden alıp gitti işte. bakın behçet necatigil bile yakınmış bu durumdan:
--spoiler--
sevgilerde
Sevgileri yarınlara bıraktınız,
Çekingen tutuk saygılı.
Bir bakış bile yeterken anlatmaya herşeyi,
Kalbinizi dolduran duygular kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz.
Çirkindi dar vakitte bir sevgiyi söylemek.
Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı.
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz yahut,
Vakit olmadı.
--spoiler--