genel olarak, erkek ve bilümum kadın olmayan zevatın kadın olmadıkları için aptalca bir şükran duyması durumudur.
olay şöyle - çay almak için 4 saattir oturduğum yerden kalkınca, pantolonda nemlenme hissettim. kolay değil anlayacağınız. bir an duraksadım - acaba lekesi falan da çıkmış mıdır arkada(pantolonun göte gelen kısmı) diye; çıkmamışmış. sonra, "ulan kadınların hiç böyle derdi olmuyor, regl döneminde regl pedi, öbür günlerde de günlük ped - oh ne güzel istanbul", diye düşünüyordum ki.. "lan hıyarağası, sen her gün pedini değiştirebilecen mi", diye tekrardan başka soru sordum. "bi kere o pedi donuna monte ettiremezsin, iki, üşenirsin" dedim, kendi kendime. sonra bir kaç saniyeliğine şanslı olduğumu düşündüm. iyi ki kadın doğmamışım. geldim şu başlığı açtım. ama sonra, durumun salaklığını kavrayınca güldüm. aldırma genç, olur böyle dedim. ara-sıra diyalektikten nasibini almamış gibi durursun, sonra geçer..
