yazılanların üstüne tanım olarak bir şey ekleyemeyeceğimden bu şarkının benim üstümdeki etkisine değinmek istiyorum. ilk dinlediğimde çok siklememiştim açıkçası şarkıyı. benim için bir song to say goodbye değildi yani. ta ki geçen gün facebookta sevgilisi tarafından terkedilen bir arkadaşım paylaşana kadar. david bowie li versiyonunu dinlediğimde gündüz vakti olmasına rağmen karanlığıa gömdü beni. sonrası malum tütün ve alkol dolu bir gece... öyle david bowie aşığı birisi değilim, aşk acısı da çekmiyorum şu an hayatım neredeyse tamamen tıkırında ama bu şarkı sözlerinin aksine yalnızken daha çok vuruyor. david amca o cool sesiyle haykırınca insan aslında birisine without you im nothing diyebilmenin önemini anlıyor. sonuç olarak sevgiliye ithaf edilemeyecek kadar hüzünlü bir şarkıdır. yalnızken de dinlemeyin yoksa bilimum bağımlılıklara göz kırpmış olursunuz
